Łabędź. 

W polu czerwonym łabędź srebrny w prawo. W klejnocie nad hełmem w koronie taki sam labędź.
Według Dlugosza herb ten został przyniesiony do Polski z Danii przez Piotra Duńczyka - inaczej Dunina - w roku 1124.
Do dziś dnia wiele rodzin pieczętujących się Łabędziem używa rzydomku Dunin.
Herb był najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej i sandomierskiej. Aktem unii horodelskiej został przyjęty także przez rodziny litewskie.
Łabędziem posługiwalo się około 150 rodzin - oto niektóre z nich: Borkowski, Brzeziński, Dowgird, Dunin, Gliszczyński, Głuszyński, Goligunt, Goławiński, Gościkowski, Grajewski, Grodziński, Hołowczyński, Horodyjski, Jastrzębski, Jundziłł, Kamionomojski, Karwicki, Kieżgaiłło, Koniński, Kostrzejowski, Kraje(o)wski, Kuncewicz, Lipski, Łabęcki, Matuszewicz, Modliszewski, Możeyko, Owadowski, Przystałowski, Radoński, Radostowski, Rajecki, Ruskowski, Rzuchowski, Siemaszko, Skrzyński, Smoszewski, Suligostowski, Szemiot, Szostakowski, Szpot, Talwosz, Telefus, Trzciński, Trzebicki, Wąsowicz, Weyssenhoff, Wojeński, Wolski, Zawisza, Zborzyński.
 

RYSUNKI I OPISY AUTORSTWA RAFAŁA KĘDZIERSKIEGO WZIĘTE SĄ ZE STRONY:

 http://www.polonium.de